Spektakl Anny Piotrowskiej pt.: „democratic body” stworzony został z tancerzami, z którymi współpracowała już wcześniej przy produkcji „Transdyptyk(u)”. Istotny dla nowego przedstawienia był przebieg procesu, w którym artyści przyglądali się wykreowanemu przez Annę Piotrowską określeniu: democratic body. Sam proces twórczy był przestrzenią zdefiniowania w ciele, czym może stać się tytułowe democratic body. democratic body \db\ – w tym wypadku staje się również „bohaterem” spektaklu, stworzonym z sześciu ciał demokratycznych tworzących jedno „democratic body”. Potwierdza się reguła, że ciało może być demokratyczne tylko względem innych ciał. Jedno ciało nie jest w stanie stworzyć systemu demokratycznego. \db\ nie ma przeszłości, czyli swoistej tożsamości, która mogłaby stworzyć obawy przed brakiem akceptacji innych demokratycznych ciał. \db\ żyje tu i teraz, nie zajmując się zupełnie przeszłością. W systemie stworzonym przez \db\ jest miejsce na indywidualność, nie ma za to pola na intelektualizację ego. Najważniejsza jest potrzeba, charakterystyczny dla danego momentu nakaz chwili, który określa istnienie ciała demokratycznego. Bierność, obojętność, apatia nie działają w demokratycznym systemie demokratycznych ciał. \db\ jest prostolinijne, nieskomplikowane, nie oczekujące, ciało jest aktywne, realizuje ciągle własne potrzeby. Ciało jest w ciągłym procesie, ono dąży, podejmuje wyzwania. Nie dyskutuje z nimi, akceptując wybory. Ciało demokratyczne nic nie musi. Jest wolne. W systemie democratic body budują się więzi. Całe ciało jest decyzją i jest akceptacją tej decyzji. Co łączy demokratyczne ciała? Na pewno puls i chęć życia, istnienia, lecz nie zawsze wspólnego działania. \db\ nie może istnieć pomiędzy decyzjami – jest za lub przeciw lub może wstrzymać się od głosu. Ciało pomiędzy decyzjami nie musi mieć zdania.
„democratic body”
Najnowsza produkcja Anny Piotrowskiej to osobisty hołd złożony demokracji jako najwyższemu dobru, które człowiek otrzymuje – możliwości wyboru. Dla choreografa, tancerza, reżysera, wybór określa horyzont twórczy. Pozwala wydobywać z ciała wszystko to, co domaga się wyrazu. Czy ciało podlega jednak zasadom wolnego wyboru? Czym jest demokracja w ciele i czy w ogóle jest możliwa? Gdy jedno demokratyczne ciało spotyka drugie, rozpoczyna się spektakl balansu, między równością i nierównością, tolerancją i wycofaniem, obcością i zaufaniem. Ujawniają się nie tylko przemyślane strategie kontaktu z drugim człowiekiem, ale również skrywane emocje, lęki, potrzeby. Demokracja staje się nie tyle celem, co narzędziem. Pozwala kochać i być kochanym, wybierać i szanować wybory, wygrywać i godzić się z przegraną…
Anna Duda
bserwatorium krytyczne
Finał projektu misja IZRAEL-PRYZMAT-OLSZTYN 2015
Celem projektu było stworzenie wyjątkowego performancu ruchowego oraz filmu reportażowego, które są efektem pracy tancerzy podczas dwutygodniowej rezydencji artystycznej w Izraelu w lipcu 2015 r. Tancerze wzięli udział w warsztatach, w trzech teatrach tańca, stanowiących czołówkę światową i wyznaczających trendy rozwoju w dziedzinie teatru tańcai sztuk performatywnych: Batsheva Dance Company w Tel Avivie, Yasmeen Godder Company w Jaffa, Vertigo Dance Company w Jerozolimie. czytaj więcej
„WAR-iacja” PRACOWNIA TAŃCA PRYZMAT
25 października 17:00 Teatr im. S. Jaracza w Olsztynie
(plener, dziedziniec Teatru od strony Studium Aktorskiego).
wstęp wolny bez zaproszeń
koncepcja i choreografia: KATARZYNA GRABIŃSKA
kreacja i wykonanie: Natalia Wajler, Patrycja Grzywińska, Katarzyna Rutkowska, Asia Woźna, Marta Jakimicha, Kamila Olszewska, Ewelina Chowaniec, Paulina Spiel, Monika Parafiniuk, Marysia Błażewicz, Oliwia Kalinowska
muzyka: collage muzyczny
produkcja: Fundacja Tańca i Sztuki ARToffNIA
Projekt zrealizowano przy współudziale finansowym Samorządu Olsztyna
Ciało, uczucia, instynkt - performance artystyczny - stworzony z refleksji o ludziach, którym los dyktują strach, lęk, niepokój.
